Cantata BWV 2
Ach Gott, vom Himmel sieh darein
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 2 - Ach, Boże, spójrz w dół z wyżyn niebieskich |
Okazja: Wtóra Niedziela po Święcie Zesłania Ducha Świętego |
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
1. Coro |
1. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
Violino I e Trombone I col Soprano, Violino II e Oboe I/II e Trombone II coll'Alto, Viola e Trombone III col Tenore, Trombone IV col Basso, Continuo |
Ach Gott, vom Himmel sieh darein
Und lass dich's doch erbarmen!
Wie wenig sind der Heilgen dein,
Verlassen sind wir Armen;
Dein Wort man nicht lässt haben wahr,
Der Glaub ist auch verloschen gar
Bei allen Menschenkindern. |
Ach, Boże, spójrz w dół z wyżyn niebieskich,
a okaż swoje zmiłowanie!
Garstka ostała się tuć Świętych Twych,
ostawieniśmy, niebożęta.
Słowo Twe prawdą bydź nie powiedane,
zczezła juże prawie wiara święta
śród ludzskich synów wszych. |
|
2. Recitativo T |
2. Recytatyw (tenor) |
Continuo |
Sie lehren eitel falsche List,
Was wider Gott und seine Wahrheit ist;
Und was der eigen Witz erdenket,
- O Jammer! der die Kirche schmerzlich kränket -
Das muss anstatt der Bibel stehn.
Der eine wählet dies, der andre das,
Die törichte Vernunft ist ihr Kompass;
Sie gleichen denen Totengräbern
Die, ob sie zwar von außen schön,
Nur Stank und Moder in sich fassen
Und lauter Unflat sehen lassen. |
Nauki jich próżnym jadem przepełnione,
przeciwne Bogu a Prawdzie Jego;
a co przez umysł własny wymyślone
- O boleści! Kościół dreszczem bólu przejmujące -
ważniejsze niż słowa Pisma Świętego.
Jedno obiera ten, insze zasię ów,
mniemanie kompasem nierozumnych głów;
Przypodobieni grobom na cmentarzu,
bo chocia wdzięczni na wejrzeniu
jedno ohydny odór się ukaże
zgnilizny a plugastwa po jich roztworzeniu. |
|
3. Aria A |
3. Aria (Alt) |
Violino solo, Continuo |
Tilg, o Gott, die Lehren,
So dein Wort verkehren!
Wehre doch der Ketzerei
Und allen Rottengeistern;
Denn sie sprechen ohne Scheu:
Trotz dem, der uns will meistern! |
Wygub, o Boże, nauczania,
co źródłem Słowa Twego wykrzywiania!
Obroną bądź przed herezjami
a duchami, które bunt wzniecają,
gdyż zesromania kromie powiedają:
my przeciw chcącemu rządzić nad nami. |
|
|
4. Recitativo B |
4. Recytatyw (Bas) |
Violino I/II, Viola, Continuo |
Die Armen sind verstört,
Ihr seufzend Ach, ihr ängstlich Klagen
Bei soviel Kreuz und Not,
Wodurch die Feinde fromme Seelen plagen,
Dringt in das Gnadenohr des Allerhöchsten ein.
Darum spricht Gott: Ich muss ihr Helfer sein!
Ich hab ihr Flehn erhört,
Der Hilfe Morgenrot,
Der reinen Wahrheit heller Sonnenschein
Soll sie mit neuer Kraft,
Die Trost und Leben schafft,
Erquicken und erfreun.
Ich will mich ihrer Not erbarmen,
Mein heilsam Wort soll sein die Kraft der Armen. |
Oto niebożęty wpadły w zamieszanie,
śród westchnień skargi lękliwe onych podnoszone
na krzyż zbyt ciężki a wieleć nieszczęsności,
któremi wrogi duszyce pobożne trapią
dosięgają ucha Nawiętszego.
Stąd prawi Bóg: mus, iżbym jich adjutorem był!
Wysłuchałem ja jich błagania,
oto jutrzenka dopomożenia,
jasna światłość Słojnca czystej prawdziwości
powinna w nowotnej mocności
zesłać pocieszenie a żywot,
balsam a wiesiele.
Mam ja nad niemi zlitowanie w jich biadzie,
Mowa ma lecznicza winna mocą niebożąt być. |
|
5. Aria T |
5. Aria (Tenor) |
Oboe I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
Durchs Feuer wird das Silber rein,
Durchs Kreuz das Wort bewährt erfunden.
Drum soll ein Christ zu allen Stunden
Im Kreuz und Not geduldig sein. |
Oto ogień srebro czystym czyni,
Krzyż zasię zachowuje Słowo w czystości.
stąd krześcijanin każdej godziny
krzyż a biadę znosić winien w cierpliwości. |
|
6. Choral |
6. Chorał (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
Violino I e Oboe I/II e Trombone I col Soprano, Violino II e Trombone II coll'Alto, Viola e Trombone III col Tenore, Trombone IV col Basso, Continuo |
Das wollst du, Gott, bewahren rein
Für diesem arg'n Geschlechte;
Und lass uns dir befohlen sein,
Dass sichs in uns nicht flechte.
Der gottlos Hauf sich umher findt,
Wo solche lose Leute sind
In deinem Volk erhaben. |
Słowo Twe zachować chcesz, Boże, w czystości,
przed rodem pełnym przewrotności;
dozwól, iżbyśmy byli Ci oddani,
oddania tego niech nic nie odmieni.
od tłumu bezbożnych jeśmy otoczeni,
tamo ludzie wielkiej niezbożności
pośród ludu Twojego byli wzrośli. |
|
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (May 2019)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
Contributed by Filip Adam Zieliński (May 2019) |