|
Cantata BWV 161
Komm, du süße Todesstunde
Nederlandse vertaling [Dutch Translation]
Cantate BWV 161 - Kom, o zoet uur van de dood |
|
Gebeurtenis: 16e Zondag na Trinitatis |
|
Originele Duitse tekst [Original German Text] |
Nederlandse vertaling [Dutch Translation] |
|
1. Aria A |
1. Aria (A) |
|
Flauto traverso I/II, Continuo |
|
Komm, du süße Todesstunde,
Da mein Geist
Honig speist
Aus des Löwen Munde;
Mache meinen Abschied süße,
Säume nicht,
Letztes Licht,
Dass ich meinen Heiland küsse. |
Kom, o zoet uur van de dood,
waarop mijn geest
honig zal eten
uit de mond van de leeuw.
Maak mijn afscheid zoet,
aarzel niet,
laatste levenslicht,
opdat ik mijn Heiland moge kussen. |
|
[Herzlich tut mich verlangen
nach einem sel’gen End,
weil ich hie bin umfangen
mit Trübsal und Elend.
Ich hab Lust, abzuscheiden
von dieser bösen Welt,
sehn mich nach himml’schen Freuden.
O Jesu, komm nur bald!] |
[Innig verlang ik
naar een zalig einde,
omdat ik hier omgeven ben
door droefheid en ellende.
Ik verlang ernaar
deze boze wereld te verlaten,
ik verlang vurig naar hemelse vreugden.
O Jezus, kom toch spoedig!] |
| |
|
2. Recitativo T |
2. Recitatief (T) |
|
Continuo |
|
Welt, deine Lust ist Last,
Dein Zucker ist mir als ein Gift verhasst,
Dein Freudenlicht
Ist mein Komete,
Und wo man deine Rosen bricht,
Sind Dornen ohne Zahl
Zu meiner Seele Qual.
Der blasse Tod ist meine Morgenröte,
Mit solcher geht mir auf die Sonne
Der Herrlichkeit und Himmelswonne.
Drum seufz ich recht von Herzensgrunde
Nur nach der letzten Todesstunde.
Ich habe Lust, bei Christo bald zu weiden,
Ich habe Lust, von dieser Welt zu scheiden. |
Wereld, uw lust is mij tot last!
Uw zoetheid haat ik als een gif,
uw vreugdelicht
is mijn komeet
en waar men uw rozen plukt,
zijn talloze doornen
een kwelling voor mijn ziel!
De bleke dood is mijn morgenrood,
daarmee gaat voor mij de zon op
van de heerlijkheid en de hemelse gelukzaligheid.
Daarom verlang ik uit de grond van mijn hart,
alleen maar naar het laatste stervensuur!
Ik verlang ernaar weldra bij Christus te vertoeven,
ik verlang ernaar deze wereld te verlaten. |
| |
|
3. Aria T |
3. Aria (T) |
|
Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Mein Verlangen
Ist, den Heiland zu umfangen
Und bei Christo bald zu sein.
Ob ich sterblich' Asch und Erde
Durch den Tod zermalmet werde,
Wird der Seele reiner Schein
Dennoch gleich den Engeln prangen. |
Het is mijn verlangen,
de Heiland te omarmen
en weldra bij Christus te zijn.
Ook al word ik door de dood
tot as en stof vermalen
het zuivere licht van mijn ziel
zal desondanks gelijk de engelen stralen. |
| |
|
4. Recitativo A |
4. Recitatief (A) |
|
Flauto traverso I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Der Schluss ist schon gemacht,
Welt, gute Nacht!
Und kann ich nur den Trost erwerben,
In Jesu Armen bald zu sterben:
Er ist mein sanfter Schlaf.
Das kühle Grab wird mich mit Rosen decken,
Bis Jesus mich wird auferwecken,
Bis er sein Schaf
Führt auf die süße Lebensweide,
Dass mich der Tod von ihm nicht scheide.
So brich herein, du froher Todestag,
So schlage doch, du letzter Stundenschlag! |
Het einde is nu gekomen,
wereld, goede nacht!
En ik kan eindelijk de troost ontvangen,
om in Jezus’ armen spoedig te sterven;
Hij is mijn zachte slaap,
het koude graf zal mij met rozen bedekken,
totdat Jezus mij zal opwekken,
totdat Hij Zijn schaap
zal leiden naar de zoete levensweide,
zodat de dood mij niet van Hem zal scheiden.
Dus breek aan, o blijde stervensdag
dus sla toch, o laatste uur! |
| |
|
5. Coro |
5. Koor |
|
Flauto traverso I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Wenn es meines Gottes Wille,
Wünsch ich, dass des Leibes Last
Heute noch die Erde fülle,
Und der Geist, des Leibes Gast,
Mit Unsterblichkeit sich kleide
In der süßen Himmelsfreude.
Jesu, komm und nimm mich fort!
Dieses sei mein letztes Wort. |
Wanneer het de wil van mijn God is,
dan wens ik, dat de last van mijn lichaam
heden nog de aarde zal vullen.
En dat de geest, de gast van het lichaam,
zich met onsterfelijkheid zal kleden
in de zoete hemelse vreugde.
Jezus, kom en neem mij weg!
Dit zij mijn laatste woord. |
| |
|
6. Choral |
6. Koraal |
|
Flauto traverso I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Der Leib zwar in der Erden
Von Würmen wird verzehrt,
Doch auferweckt soll werden,
Durch Christum schön verklärt,
Wird leuchten als die Sonne
Und leben ohne Not
In himml'scher Freud und Wonne.
Was schadt mir denn der Tod? |
Het lichaam wordt weliswaar in de aarde
door wormen verteerd,
maar het zal worden opgewekt,
en door Christus worden verheerlijkt,
het zal stralen als de zon
en leven zonder nood
in hemelse vreugde en gelukzaligheid.
Wat deert mij dan de dood? |
| |
| |
Nederlandse vertaling: Henk Pijlman |
|
Contributed by Eduard van Hengel (August 2019) |
