Cantata BWV 26
Ach wie flüchtig, ach wie nichtig
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 26 - Ach, iako przelotnym, ach iako płonnym |
Okazya: 24 Niedziela po Święcie Zesłania Ducha Świętego |
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
1. Coro |
1. Chór (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
Corno col Soprano, Flauto traverso, Oboe I/II, Violino I/II, Viola, Continuo |
Ach wie flüchtig, ach wie nichtig
Ist der Menschen Leben!
Wie ein Nebel bald entstehet
Und auch wieder bald vergehet,
So ist unser Leben, sehet! |
Ach, iako przelotnym, ach iako płonnym
bywa żywot człeka.
Iako mgła ienż rychle roście,
rychło takoż sczeźnie iście,
spóyżcież! Toć y nasz żywot czeka! |
|
2. Aria T |
2. Aria (Tenor) |
Flauto traverso solo, Violino solo, Continuo |
So schnell ein rauschend Wasser schießt,
So eilen unser Lebenstage.
Die Zeit vergeht, die Stunden eilen,
Wie sich die Tropfen plötzlich teilen,
Wenn alles in den Abgrund schießt. |
Iako wody szemrzące wartko bieżą,
Tako żywot bydlenie a ludzkiego dnie śpieszą.
Oto czas biegnie, godziny miiaią
iako kropelki wody w odmęt tryskaią,
niespodzianie tak uprzednio dzieląc sie. |
|
3. Recitativo A |
3. Recytatyw (Alt) |
Continuo |
Die Freude wird zur Traurigkeit,
Die Schönheit fällt als eine Blume,
Die größte Stärke wird geschwächt,
Es ändert sich das Glücke mit der Zeit,
Bald ist es aus mit Ehr und Ruhme,
Die Wissenschaft und was ein Mensche dichtet,
Wird endlich durch das Grab vernichtet. |
Wesele obróci sie w tesnice,
uroda niby kwiat obali się,
mocność nawiętsza będzieć obaloną,
szczęsność z czasu upływem będzieć odmienioną,
rychle kres czci a sławie nastawa,
wiedza a cóż obmyśli człecza głowa
koniecznie przez grób otrzyma sczeźnienie. |
|
4. Aria B |
4. Aria (Bas) |
Oboe I-III, Continuo |
An irdische Schätze das Herze zu hängen,
Ist eine Verführung der törichten Welt.
Wie leichtlich entstehen verzehrende Gluten,
Wie rauschen und reißen die wallenden Fluten,
Bis alles zerschmettert in Trümmern zerfällt. |
Gdy na ziemskie skarby kieruiesz swe sierce
ulegasz pokusom ziemi bezrozumney.
Iako lekce się tworzą żarłoczne ięzory ogienne,
iako szumią a pustoszą rzeki pienne
nim wszytko się w gruzy obali złamane. |
|
5. Recitativo S |
5. Recytatyw (Sopran) |
Continuo |
Die höchste Herrlichkeit und Pracht
Umhüllt zuletzt des Todes Nacht.
Wer gleichsam als ein Gott gesessen,
Entgeht dem Staub und Asche nicht,
Und wenn die letzte Stunde schläget,
Dass man ihn zu der Erde träget,
Und seiner Hoheit Grund zerbricht,
Wird seiner ganz vergessen. |
Nawirzchni mayestat a wspaniałość ziemi
będąć koniecznie przez śmirci noc okrytemi.
Który na wzór Boga zasiadał na stolcu był
nie umknie prochom, dosięże go pył
a skoro konieczna uderzy godzina,
iżby ji wzięto w ziemskie głębokości
kędy posada wielkości iego przeminie
będzieć on zapomnianym w całości. |
|
6. Choral |
6. Chorał (Sopran, Alt, Tenor, Bas) |
Corno e Flauto traverso e Oboe I/II e Violino I col Soprano, Oboe III e Violino II coll'Alto, Viola col Tenore, Continuo |
Ach wie flüchtig, ach wie nichtig
Sind der Menschen Sachen!
Alles, alles, was wir sehen,
Das muss fallen und vergehen.
Wer Gott fürcht', bleibt ewig stehen. |
Ach, iak ulotne, ach, iak próżne
człecze bywaią sprawy przeróżne!
Wszytko, wszytko, co widzimy
musi upaść a przeminąć.
Któż trwożny przed Bogiem ostanie się wiecznie. |
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (July, August 2017; February 2018; May, November 2019)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
Contributed by Filip Adam Zieliński (January 2020) |