|
Cantata BWV 210
O holder Tag, erwünschte Zeit
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 210 - O, dniu nadobny, czasie czekany! |
|
Okazja: uroczystości ślubne |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
1. Recitativo S |
1. Recytatyw [Sopran] |
|
Violino I/II, Viola, Continuo (Cembalo e Violone) |
|
O holder Tag, erwuenschte Zeit,
Willkommen, frohe Stunden!
Ihr bringt ein Fest, das uns erfreut.
Weg, Schwermut, weg, weg, Traurigkeit!
Der Himmel, welcher vor uns wachet,
Hat euch zu unsrer Lust gemachet:
Drum lasst uns froehlich sein!
Wir sind von Gott darzu verbunden,
Uns mit den Frohen zu erfreun. |
O, dniu nadobny, czasie czekany!
Zawitajcie, szczęsne wy godziny!
Niesiecie święto, co nas raduje,
żałość ze smutkiem niechaj zwietrzeje!
Niebiosa, Które tak o nas dbają
was ku uciesze naszej zsyłają,
stąd weselmy sie!
Od Boga bywa nama polecono
iżby, gdzie weseli, weselić sie. |
| |
|
|
2. Aria S |
2. Aria [Sopran] |
|
Oboe d'amore, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Spielet, ihr beseelten Lieder,
Werfet die entzueckte Brust
In die Ohnmacht sanfte nieder!
Aber durch der Saiten Lust
Staerket und erholt sie wieder! |
Dźwięcz, uduchowione pienie,
zwól czuć ciału oczarowanemu
delikatne, subtelne upojenie!
Ależ dzięki strun radosnemu
dźwiękowi umocnij, daj odpocznienie. |
| |
|
|
3. Recitativo S |
3. Recytatyw [Sopran] |
|
Continuo |
|
Doch, haltet ein,
Ihr muntern Saiten;
Denn bei verliebten Eheleuten
Soll's stille sein.
Ihr harmoniert nicht mit der Liebe;
Denn eure angebornen Triebe
Verleiten uns zur Eitelkeit,
Und dieses schickt sich nicht zur Zeit.
Ein frommes Ehepaar
Will lieber zu dem Dankaltar
Mit dem Gemuete treten
Und ein beseeltes Abba beten;
Es ist vielmehr im Geist bemueht
Und dichtet in der Brust ein angenehmes Lied. |
Poniechajże lepak1 grać,
uradowane Ty dźwięku źródło;
kędy bowiem zakochane stadło2
winien pokój panować.
Z miłością nie współbrzmisz, nie;
z natury masz upodobanie
zwodzenia w stronę vanitas,
co niepodobna czynić w ten czas.
Bogobojni małżonkowie
jedno ołtarz mają w głowie,
doń przystąpiwszy ochotnie
pragną pacierz wyrzec zgodnie.
Dusznemi3 sprawy oni zaprzątnieni
piesnkę wspaniałę rzeczą usty swemi. |
| |
|
|
4. Aria S |
4. Aria [Sopran] |
|
Oboe d'amore, Violino, Continuo |
|
Ruhet hie, matte Toene,
Matte Toene, ruhet hie!
Eure zarte Harmonie
Ist vor die beglueckte Eh'
Nicht die wahre Panacee. |
Tu odpocznienia zażywajcież, osłabłe dźwięki,
osłabłe dźwięki, zażywajcież odpocznienia tu!
Delikatne wasze zestrojenie
dla szczęsnego maryażu
nie bywa prawym ran zgojeniem. |
| |
|
|
5. Recitativo S |
5. Recytatyw [Sopran] |
|
Continuo |
|
So glaubt man denn, dass die Musik verfuehre
Und gar nicht mit der Liebe harmoniere?
O nein! Wer wollte denn nicht ihren Wert betrachten,
Auf den so hohe Goenner achten?
Gewiss, die guetige Natur
Zieht uns von ihr auf eine hoehre Spur.
Sie ist der Liebe gleich, ein grosses Himmelskind,
Nur, dass sie nicht, als wie die Liebe, blind.
Sie schleicht in alle Herzen ein
Und kann bei Hoh' und Niedern sein.
Sie lockt den Sinn
Zum Himmel hin
Und kann verliebten Seelen
Des Hoechsten Ruhm erzaehlen.
Ja, heisst die Liebe sonst weit staerker als der Tod,
Wer leugnet? die Musik staerkt uns in Todes Not.
O wundervolles Spiel!
Dich, dich verehrt man viel.
Doch, was erklingt dort vor ein Klagelied,
Das den geschwinden Ton beliebter Saiten flieht? |
Zwodzi gędźba, jako przeto ludzie powiadają
a z miłością jej tony sie nie uzupełniają?
O nie! Któżby zamknął oczy w obliczu jej wartości,
która honorowana od zacnych tak osobistości?
Jiście, dzięki natury szczodrobliwości
wzniesieniśmy przez nią do wzniosłości.
Zrównana ona miłości, wielkie to Niebios dziecię
które nie jest – tako jako miłość – ślepiec.
W każde gędźba sie wkradnie sierce,
zamieszka w maluczkich a możnych wielce.
Ta kieruje myśli wiernego
do bram Królestwa Niebieskiego
a dusze miłujące mogą
rozgłaszać sławę Najwyższego Boga.
Tak, miłość bywa większą od śmierci powiedana
któż by był temu przeciw? Gędźba wzmocnieniem
w śmiertelnej biedzie nama.
O gędźbo przewspaniała!
Tobie wielka należną bywa chwała!
Aleć co to ondzie za jeremiada rozbrzmiewa
y pierzcha przed struną umiłowaną, która hoży4 dźwięk wylewa? |
| |
|
|
6. Aria S |
6. Aria [Sopran] |
|
Flauto traverso, Continuo |
|
Schweigt, ihr Floeten, schweigt, ihr Toene,
Denn ihr klingt dem Neid nicht schoene,
Eilt durch die geschwaerzte Luft,
Bis man euch zu Grabe ruft! |
Fujarki, nie piskać, dźwięków nie dawajcie
zazdrości albowiem wy wdzięcznie nie brzmicie.
Nużeż pospieszajcie przez aer5 zczerniały
dotąd, iżby głosy was w grób zawezwały. |
| |
|
|
7. Recitativo S |
7. Recytatyw [Sopran] |
|
Continuo |
|
Was Luft? was Grab?
Soll die Musik verderben,
Die uns so grossen Nutzen gab?
Soll so ein Himmelskind ersterben,
Und zwar fuer eine Hoellenbrut?
O nein!
Das kann nicht sein.
Drum auf, erfrische deinen Mut!
Die Liebe kann vergnuegte Saiten
Gar wohl vor ihrem Throne leiden.
Indessen lass dich nur den blassen Neid verlachen,
Was wird sich dein Gesang aus Satans Kindern machen?
Genug, dass dich der Himmel schuetzt,
Wenn sich ein Feind auf dich erhitzt.
Getrost, es leben noch Patronen,
Die gern bei deiner Anmut wohnen.
Und einen solchen Maezenat
Sollst du auch itzo in der Tat
An seinem Hochzeitfest verehren.
Wohlan, lass deine Stimme hoeren! |
Ki aer? Ki grób?
Ma li gędźba zczeznąć
korzyść rzuciwszy nama u stóp?
Winno dziecię Nieba zginąć
dla miotu iście Adowego6?
O nie!
Takoż sie nie stanie!
Powstań więc, wykrzesz co z męstwa swego!
Wszak miłość czyni, iż nadobne struny
gotowe cierpieć wżdyć przed jich tronem.
Aliści Ty szydź z zawiści oblicza bladego
cóż uczyni Twa piosnka z miotu szatańskiego?
Zadosyć to, iż Niebiosa baczą na Cię
skoro myśli powstać przeciw Tobie nieprzyjaciel.
Pewność Ty miej, iż żywią wspomożyciele
gotowi dla Twego uroku dać wiele.
A protektorów formatu wielkiego
iście winnaś także ninie tego
święta godów ich wenerować głosem swem.
Nużeż, zwól nama, niech głos Twoy posłyszem! |
| |
|
|
8. Aria S |
8. Aria [Sopran] |
|
Oboe d'amore, Violino I/II, Continuo |
|
Grosser Goenner, dein Vergnuegen
Muss auch unsern Klang besiegen,
Denn du verehrst uns deine Gunst.
Unter deinen Weisheitsschaetzen
Kann dich nichts so sehr ergoetzen
Als der suessen Toene Kunst. |
Wielki mistrzu, mus Twej rozkoszy
ponad nasze brzmienie sie wznosić,
cenisz nas udzielając względów.
W uczoności Twojej skarbnicy
nie masz prawie jaśniejszej świcy
od artyzmu tych błogich dźwięków. |
| |
|
|
9. Recitativo S |
9. Recytatyw [Sopran] |
|
Flauto traverso, Oboe d'amore, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Hochteurer Mann, so fahre ferner fort,
Der ecken Harmonie wie itzt geneigt zu bleiben;
So wird sie dir dereinst die Traurigkeit vertreiben.
So wird an manchem Ort
Dein wohlverdientes Lob erschallen.
Dein Ruhm wird wie ein Demantstein,
Ja wie ein fester Stahl bestaendig sein,
Bis dass er in der ganzen Welt erklinge.
Indessen goenne mir,
Dass ich bei deiner Hochzeit Freude
Ein wuenschend Opfer zubereite
Und nach Gebuehr
Dein kuenftig Glueck und Wohl besinge. |
Najczcigodniejszy mężu, niechżeć nadal Cię zaleca
Usposobienie przychylne zgraniu szlachetnemu,
Co odgoni będące gryzoty, gdy czas po temu;
Tedy będzieć w każdej ziemi, którą Słojnce oświeca
Tobie sława zasłużona oddawana.
by7 adamasu kamień Twoja chwała
by8 trwałej stali sztaba będzie stała
Tak świat nasz cały wieść o niej przebieży
Atoli dozwól mnie
iżbym przy godów Twoich radości
z życzeniem, pocztem Ci zagościł
a zasłużenie
czcił pomyślność, co sie Ci należy. |
| |
|
|
10. Aria S |
10. Aria [Sopran] |
|
Flauto traverso, Oboe d'amore, Violino I/II, Viola, Continuo |
|
Seid beglueckt, edle beide,
Edle beide, seid beglueckt!
Bestaendige Lust
Erfuelle die Wohnung, vergnuege die Brust,
Bis dass euch die Hochzeit des Lammes erquickt. |
Bądź szczęsne, cne małżeństwo!
Cne małżeństwo, bądź szczęsne!
Wieczna rozkoszy
Napełń domostwo, daj serce radosne
uczta Baranka osłodą usłuży./
aż uczta Baranka osłodą służy. |
| |
1 Tu: jednak.
2 Związek małżeński.
3 Tym, co dotyczy duszy ludzkiej.
4 Pośpieszny.
5 Powietrze.
6 Piekielnego, szatańskiego.
7 Tu: niby.
8 Tu: niby. |
| |
|
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (April 2018)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (July 2018) |
