|
Cantata BWV 189
Meine Seele ruhmt und preist
Polskie tłumaczenie [Polish Translation]
Kantata BWV 189 - Duszyca moja wysławia a opiewa |
|
Okazja: nieznana |
|
Oryginalny tekst niemiecki [Original German Text] |
Polskie tłumaczenie [Polish Translation] |
|
1. Aria T |
1. Aria [Tenor] |
| |
|
Meine Seele ruehmt und preist
Gottes Huld und reiche Guete.
Und mein Geist,
Herz und Sinn und ganz Gemuete
Ist in meinem Gott erfreut,
Der mein Heil und Helfer heisst. |
Duszyca moja wysławia a opiewa
łaski, morze dobroci, co Bóg wylewa.
A nadto duchci moy sam,
sierce, zmysł y wszelki czyn
rozradowan bywa w Tym,
Który zbawieniem a wspomożycielem zwan. |
| |
|
|
2. Recitativo T |
2. Recytatyw [Tenor] |
| |
|
Denn seh ich mich und auch mein Leben an,
So muss mein Mund in diese Worte brechen:
Gott, Gott! was hast du doch an mir getan!
Es ist mit tausend Zungen
Nicht einmal auszusprechen,
Wie gut du bist, wie freundlich deine Treu,
Wie reich dein Liebe sei.
So sei dir denn Lob, Ehr und Preis gesungen. |
Gdaż spoglądam na się, na treść mego żywota
musi wargi me oto rozchylić mowa ta:
Boże, Boże! cóż jak od Ciebie mam uczynione?
Języków choćby i użyć tysiąca
nie wypowiedzą tego one,
jakżeś Ty dobrym, jak Twa wierność sprzyjająca,
jak obfite Twe umiłowanie.
Twych sławy, czci a chwały winne opiewanie. |
| |
|
|
3. Aria T |
3. Aria [Tenor] |
| |
|
Gott hat sich hoch gesetzet
Und sieht auf das, was niedrig ist.
Gesetzt, dass mich die Welt
Gering und elend haelt,
Doch bin ich hoch geschaetzet,
Weil Gott mich nicht vergisst. |
Bóg osadziwszy się na wysokościach
spogląda na toć, co w niskościach bywa.
W oczach światowych ja, toć rzecz prawdziwa,
za niewielkiego uchodzę w nędznościach,
atoli obdarzon ważnego mianem,
iżem od Boga ja nieprzepomnianem1. |
| |
|
|
4. Recitativo T |
4. Recytatyw [Tenor] |
| |
|
O was fuer grosse Dinge
Treff ich an allen Orten an,
Die Gott mir getan,
Wofuer ich ihm mein Herz zum Opfer bringe;
Er tut es dessen Macht
Den Himmel kann umschraenken,
An dessen Namens Pracht die Seraphim in Demut nur gedenken.
Er hat mir Leib und Leben,
Er hat mir auch das Recht zur Seeligkeit,
Und was mich hier und dort erfreut,
Aus lauter Huld gegeben. |
O, dzieła jakże ogromne badam
w każdym miejscu ziemie,
które udziałał Bóg dla mię,
Ji2 za one w podarku sierce składam.
Onci to potęgą swą czyni,
onę3 Niebiosa ogarniają,
splendor jimienia Którego Serafinowie w pokorności jedno rozważyć możność mają.
Onci ciało a żywot mi,
a nadto przywilej bycia w świętości
darował, toć, co radość dawa w doczesności i wieczności
z czystej swey łaskawości. |
| |
|
|
5. Aria T |
5. Aria [Tenor] |
| |
|
Deine Guete, dein Erbarmen
Waehret, Gott, zu aller Zeit.
Du erzeigst Barmherzigkeit
Denen dir ergebnen Armen. |
Dobroć Boża, zmiłowanie
trwają póki trwa czas Ziemi.
Twojej łaski okazanie
z niebożęty Ci danemi. |
| |
1 Nie zapomnianym.
2 Jemu.
3 Ją, tę potęgę. |
| |
|
|
Dedicated to Ms. Grażyna Banduch |
Autor przekładu: Filip Adam Zieliński (June 2018)
mailto:f.a.zielinski@interia.pl
Przekład dedykowany p. mgr Grażynie Banduch |
|
Contributed by Filip Adam Zieliński (July 2018) |
